14 Temmuz 2011 Perşembe

yalnızlık

bir çocuk düşünün...
top oyayacak bir arkadaşı,
ip atlamasını sağlayacak bir dostu,
salıncakta onu sallayacaak bir büyüğü olmayan...

bir insan düşünün...
hayatlar görmüş,
hayatlara yön vermiş,
hayatlardan hayat seçmiş,
ama kendi hayatına isyan eden bir insan...

bir kalp düşünün...
bir kalbe vermiş kanını,
tüm bedeninden temiz kanı boşaltmış bir kalp,
pis kanla ayakta durmaya çalışan bir beden...

ve bu yıkık dökük hayatta
yalnız
ve kirli kanla kimseye zarar vermeden yaşamaya çalışan bir çocuk...

mümkün mü????


zafer bostan
14.07.2011
23:57

Hiç yorum yok:

Aslında güveneceğin hiçbir şey YOKMUŞ

Ama nasıl hissediyorum biliyor musun?  Şimdi böyle insanın hayatta güvendiği bazı şeyler vardır ya hani. Başı sıkışınca falan. Ne bi...